Vanaf eind maart 2007 stond de wereld een paar weken stil voor Melanie. Stilstand, een groter contrast met het leven dat ze tot dan toe leidde, bestond er niet: vol vaart, met veel werk, altijd bezig. Het was alsof iemand ‘stop’ gezegd had, ‘tot hier’. Het duurde vijf jaar tot ze volledig besefte wat de gevolgen waren van wat er gebeurd was.

Een herinnering uit 2001. Melanie en ik zitten bij Bert, een opdrachtgever namens de provincie Zuid-Holland. We maken met hem een boekje over een project in de jeugdzorg. Ik heb interviews gehouden, Melanie heeft een voorstel gemaakt voor de vormgeving. Het is een intensief gesprek, dat goed verloopt. We zijn blij, Melanie heeft de afgelopen nacht doorgewerkt om het af te krijgen. We ronden af. Melanie is nog net op tijd voor de volgende afspraak, bij de volgende opdrachtgever, met de volgende deadline in het vooruitzicht. ’s Avonds komt er iemand eten, dus tussendoor nog even boodschappen doen, en daarna iets bespreken met haar zus, met wie ze werkt aan weer een andere opdracht. Ik kijk haar na als ze op de fiets wegrijdt, mijn tempo is van een heel andere orde. Soms benijd ik haar om haar tomeloze energie. Lees verder

Haagse krachtpatsers
Dit is een een nieuw verhaal in de reeks Haagse krachtpatsers, 'levensverhalen met een twist'. Een idee van Cala van den Bergen (tekst) en Loes Schleedoorn (foto's).